نیوجرسی بتنی یک متری

 نیوجرسی بتنی یک متری ایمنی در تردد وسایل نقلیه یکی از اصولی‌ترین مبانی در مهندسی ترافیک و برنامه‌ریزی حمل‌ و نقل است. طراحی راه و تامین ایمنی راهها برای جلوگیری از انحراف وسایل نقلیه از مسیر اصلی و خطر برخورد با موانع حاشیه جاده ها و جزایر میانی بزرگراه ها و سایر خطرات جانبی، امری اجتناب ناپذیر است. بنابراین ایمنی کناره راهها زمانی تامین میشود که طراحی وحفاظت صحیح این ناحیه در برابر موانع ثابت، خسارات جانی، مالی و صدمات وارد به وسایل نقلیه منحرف شده به حداقل رسیده و باعث برگشت آنها به مسیر اولیه جهت ادامه حرکت میشود. در هیچ جای دنیا گاردریل برای نگهداشتن اتوبوس و خودروهای سنگین ساخته نمی‌شود.

این حفاظ‌ها برای کنترل ترافیک معمول و خودروهای کوچک کارایی زیادی دارد. جدا شدن اتصالات گاردریل و فرو رفتن آن به درون بدنه خودرو که در تصادفات واقع شده در کشورمان بسیار رخ می‌دهد. به هر حال در شرایطی که خودروسازان تمایلی نسبت به ایمن سازی محصولات قدیمی و خارج از رده خود نشان نمی‌دهند و فرهنگ سازی در راستای بهبود شرایط رانندگی در کشورمان نیز به کُندی پیش می‌رود، توجه به ایمنی راه ها و ایمن سازی جاده ها از اهمیت ویژه ای برخودار است که متاسفانه به ندرت به آن توجه می‌شود. تنها با اصلاح گاردریل ها، جایگزینی آنها با نیوجرسی و ایمن سازی شانه های جاده می‌توان سالانه از مرگ ده ها هزار نفر از هموطنانمان جلوگیری کرد. گاردریل استاندارد و ایمن نه تنها در برابر ضربات سهمگین از هم گسیخته نمی‌شود و اجازه عبور اتومبیل ها را نمی‌دهد، بلکه حتی در تصادفات کاملا مماس نیز وارد بدنه خودرو نمی‌شود و جان سرنشینان را به خطر نمی‌اندازد. لذا با توجه به موقعیت جاده ها و نیز وضعیت اقتصادی موجود، و جهت دستیابی به ایمنی بیشتر، مطالعه و بررسی کاربرد و عملکرد نوع حفاظ بتنی (نیوجرسی) به عنوان جایگزین گاردریل‌ در ایمنی جاده ها و روشهای بهینه سازی و ارتقاء حفاظ ها در تحقیق حاضر مورد بررسی قرار گرفته است.

مقدمه

بکارگیری تجهیزات نامناسب ایمنی راه به دلیل بالا بودن هزینه‌هایی اجرایی نصب، موجب‌ شده است تا تجهیزات حمل و نقل در جاده ها و آزادراه ها از کیفیت مطلوبی برخوردار نباشد که در تأیید این ادعا می‌توان به جمع شدن گاردریل در لحظه تصادف اشاره کرد که موجب منحرف شدن‌ خودرو ها خصوصا اتوبوس به سمت مسیر روبرو می‌شوند. ایمنی حمل و نقل یکی از زیر بخش‌های اصلی در زمان بهره‌برداری ‌است و به دلیل چند عامله‌ بودن تصادف، حاصل زنجیره‌ای از عوامل است که در این راستا می‌توان به عامل خودرو، خطای انسان، راه و عوامل محیطی اشاره کرد؛ جداسازی مسیر در جاده ها خصوصا بزرگراه ها و آزادراه‌ها اگر توسط حفاظ‌هایی مانند حفاظ بتنی(نیوجرسی) و به صورت یکپارچه انجام شود مناسب‌تر است چون این بتن‌ها توانمندی بالایی در کنترل خودروهایی دارد که از مسیر منحرف شده‌اند. گاردریل به حفاظ‌های کنار جاده‌ای و میان جاده‌ای می‌گویند که از خارج شدن وسائل نقلیه و سقوط در پرتگاه و از بروز حوادث جاده‌ای و خسارت و تلفات جلوگیری می‌کند.کاربرد دیگر گاردریل جداکردن ترافیک جهت‌های مختلف یک بزرگراه است.

شکل۱ – گاردریل

همین طور که در شکل بالا مشاهده میکنید. در هنگام نصب گاردریل بایستی به جهت ترافیک دقت شود و پیمانکارانی که در امر نصب گاردریلهای مشغول می‌باشند را بایستی کنترل نمود که این قبیل اشتباهات را در اجرا مرتکب نشوند .زیرا با برخورد خودرو به گاردریل A این احتمال میرود که پیچ ها اتصال در محل اشاره شده باز شده و شاخه گاردریل در نقطه B پس از جدا شدن به داخل خودرو هدایت شود و باعث گرفتن جان سرنشینان خودرو گردد. می‌توان گفت اگر در هنگام نصب شاخه گاردریلها با توجه به جهت ترافیک نشان داده شده، گاردریل A روی گاردریل B قرار بگیرد. این احتمال به صفر میرسد. ارتفاع گاردریلهای منصوبه از سطح راه بایستی 75 تا 85 سانتیمتر ارتفاع داشته باشد. ابتدای گاردریل در جاده های یک طرفه و همچنین ابتدا و انتهای گاردریلها در جاده دو طرفه بایستی به شکل زیر ایمن سازی و مهار گردد تا به هنگام برخورد خودرو به ابتدای نرده حفاظتی باعث خسارت به خودرو و سرنشینان آن نگردد. میانگین طول هر شاخه گاردریل : 4.2 متر بوده و نوع گاردریلی که بیشتر استفاده میشود : نرده دو موج با پایه ضعیف و نوع پایه : تیرآهن نمره 10 (البته اکنون با ناودانی نمره 12 هم اجرا میگردد)، طول خالص پایه : 1.6 متر، فاصله پایه ها از هم : 3.81 متر، حداقل ضخامت فلز نرده : 2.67 میلیمتر، عرض ورق قبل فرم گرفتن 0.48 متر، عرض ورق بعد از فرم دهی 0.33 متر

شکل ۲- نمایی از گاردریل دو موج

انواع مختلفی از این حفاظ‌ها تولید می‌شود مثل گاردریل‌های دو موج و سه موج و حفاظ‌های بتنی یا همان نیوجرسی. طبق آیین نامه ایمنی راه‌های جمهوری اسلامی ایران حفاظ‌های جاده‌ای یا همان گاردریل‌ها سه نوع بوده که حفاظهای ایمنی در سه نوع انعطاف پذیر، نیمه صلب و صلب ساخته می‌شوند که از میان آنها دو نوع حفاظ فلزی W شکل و حفاظ بتنی نیوجرسی در کشور ما معمولتر و بیشترین کاربرد را دارا است. بعلت خطرات زیادی که در موقع تصادفات و برخورد وسیله نقلیه با گاردریل که در اکثر مواقع منجر به فوت سرنشینان و انهدام کامل وسیله نقلیه میشود مسئولین را بر آن واداشت تا جایگزین مناسبی یافته و خسارات حوادث جاده ای را کم کنند. بنابراین قطعه نیوجرسی بتنی مفصلی بر اساس تحقیقات انجام یافته در سازمان راهداری و ایمنی راههای کشور، بعنوان مناسب ترین مورد جهت حذف گاردریل در بزرگراهها انتخاب شد. نیوجرسی یکی از بهترین موانع بتنی ،که بصورت قطعات مدولار بتنی و پلاستیکی، جهت هدایت و در مسیر قرار دادن وسیله نقلیه به صورت قطعات بتنی پیش ساخته قابل اتصال به هم ساخته می‌شود که هنگام برخورد کناره ای خودرو به دلیل زاویه کم لبه های آن به عنوان هدایتگر برگردان عمل کرده و موجب کاهش خسارت می‌گردد.ضمنا در اکثر موارد این قطعات بتنی مانع خستگی چشم راننده بوسیله نور چراغ رانندگان مقابل نیز میشود. استفاده از قطعات چدنی بسیار مقاوم در این مدل نیوجرسی ها سبب میشود تا هنگام برخورد وسیله نقلیه با قطعات بتنی ضمن جلوگیری جدا شدن قطعات، یک حالت انعطافی نیز ایجاد نموده و شدت برخورد را کم میکند. برای تولید قطعات بتنی نیوجرسی از قالبهای فلزی نیوجرسی که مطابق نقشه های ارائه شده استفاده میگردد. از نیو جرسی به عنوان محافظ عابران پیاده، محافظت از کارگران پروژه های عمرانی در مقابل خودروها، موانع موقت و موانع امنیتی ضد تروریستی همچنین سیل بند، جلوگیری از انتشار آتش در جنگلها، هدایتگر رودخانه و چند خطه کردن جاده ها نیز استفاده می‌شود.

نیوجرسی بتنی یک متری

مانع های نیوجرسی در غرب ایالت متحده با نام k-rail نامیده می‌شوند. مانع های نیوجرسی در موسسه تکنولوژی stevens برای جدا کردن خطوط مختلف بزرگراه ها ساخته و توسعه یافته است (این موسسه واقع در شهر نیوجرسی ایالت متحده است و یکی از دلایل نامگذاری این قطعه بتنی با نام نیوجرسی این موضوع است. ) .نیوجرسی برای اولین بار در سال 1968 برای تست در کانادا استفاده شد. نیوجرسی در ایران اولین بار در سال 1375 توسط اداره راه و ترابری به منظور ایمن سازی سطح معابر و بزرگراه ها مورد استفاده قرار گرفت. کاربرد گسترده ی نیوجرسی ها در ساخت و ساز جاده ها است و همچنین تقریبا استفاده از نیوجرسی در ساخت و ساز اتوبان ها در سراسر دنیا عمومی شده است. نیوجرسی های قابل حمل در حین پروژه های ساختمانی روش خوبی برای هدایت کردن ترافیک به یک مسیر موقت است .طراحی موانع نیوجرسی به صورت مشخص و خاص برای کم کردن آسیب در تصادف های اتفاقی و کم کردن احتمال منحرف شدن ماشین ها به خط مقابل در تصادفات بزرگراه ها و هدایت کردن وسیله های نقلیه به سمت مسیر اصلی حرکت خودشان است.

سایز انواع نیوجرسی بتنی :

1. مینی نیوجرسی بتنی یا نیوجرسی کوچک شهری طول 40 پاشنه 40 ارتفاع 55 سانتی متر وزن 90 کیلوگرم

2.نیوجرسی بتنی یک متری ارتفاع 80 پاشنه 50 وزن 550 کیلوگرم

3. نیوجرسی بتنی دومتری ارتفاع 80 پاشنه 50 وزن 1100 کیلوگرم

4. نیوجرسی بتنی سه متری ارتفاع 80 پاشنه 60 وزن 1300 کیلوگرم

5.نیوجرسی بتنی سه متری ارتفاع 110 پاشنه 80 وزن 3000 کیلوگرم

6.نیوجرسی بتنی سه متری ارتفاع 160 پاشنه 80 وزن 4000 کیلوگرم

7.نیوجرسی بتنی سه متری ارتفاع 265 پاشنه 80 وزن 5200 کیلوگرم

8. نیوجرسی چهارمتری مفصل دار ارتفاع 100 پاشنه 70 وزارت راهی

9. نیوجرسی شش متری مفصل دار ارتفاع 100 پاشنه 70 وزارت راهی